Richard Avedon'un Mental Institution isimli serisinden. Fotoğraflar
1963 yılında, Louisiana'daki bir akıl hastanesinde çekilmiş.
1963 yılında, Louisiana'daki bir akıl hastanesinde çekilmiş.
skip to main
|
skip to sidebar
3D
Ağaçevi
Ağırlıksız
Akıl Hastanesi
Anamorfi
Astronomi
Ayraç
Bavul
Bebek
Bir Zamanlar
Bisiklet
Brrr
Cinemagraph
Çizgi Film
Çizim
Çocukluk
Daktilo
Danimarka
Dans
Defter
Deniz
Doğa
Dövme
Duvar
Düzgün Şeyler
Elişi
Endüstriyel Tasarım
Film-Dizi
Flickr
Floppy Disket
Fotoğraf
Fotomontaj
Gezi Parkı Direnişi
GIF
Gökyüzü
Grafik Tasarım
Harita
Heykel
Hollanda
Hong Kong
İç Mimari
İkizler
İllüstrasyon
İstanbul
Kağıt
Kaliforniya
Kedi
Kızıl Saç
Kitap
Kolaj
Komik Şeyler
Kum
Kuşbakışı
Laetificus
Maket
Maymun
Mektup
Mimari
Moda
Moleskine
Müzik
New York
Oda
Oyun
Paris
Pencere
Piknik
Poster
Pul
Resim
Saç
Sigara
Siyah-Beyaz
Sokak
Sokak Sanatı
Steampunk
Şehir
Tipografi
Tokyo
Toplama Şeyler
Tuhaf Şeyler
Türlü
Uzaklar
Uzun Pozlama
Video
Vintage
Vücut
Wallpaper
Yaratıcı Projeler
Yeşil
Yiyecek
Zaman
Zarf
10 yorum :
akıl hastaneleri, içerdekilerin değil ama her seferinde dışardakilerin durumunu düşünmeye itiyor beni. içerdekiler, kendi insanlıklarına hapsolmuş, peki ya dışardakiler? onlar dışarıya öylesine mahkum ki içerdekileri içerde tutabildikleri ölçüde dışarıda özgü olduklarını düşünebiliyorlar. birilerini bir yere kapattığı ölçüde kendi özgürlüğünü algılayanların zavallılığı
çok korkunç ve çarpıcı fotoğraflar
çok etkileyici, paylaşımınız için teşekkürler
çok üzücü, aşırı üzücü. kendine bakamicak insanlara bakmamak insanlık dışı.
Bu defa "Pek Güzel Şeyler" paylaşmamışsın. Blogun adın ve genel içeriği ile tezat oluşturarak, çoğu kez "unuttuğumuz" ya da "unutmak istediğimiz", hatta belki de "yok saydığımız" bir gerçekle yüzleştirdin bizi. Böylesine etkileyici bir paylaşım için çok teşekkür ederim.
İnsanın içi acıyor bu görüntüleri gördükçe.Eskinin gerçeği , hayata ve onlara bakışı ortada.Umarım görüntüler günümüzde farklıdır...
Nasıl bir çaresizlik insanın aklını yitirmesine neden olur... Üzgünüm...
o kadar üzücü ki bunları görmek.
bir o kadar da düşündürücü tabi.
Bu kareler akıl hastanelerinin en genel yansıması, oradaki çaresizliğin yalnızca en basit yanını vurguluyor. Türkan Saylan'ın tanık olduğu ve cüzzamla savaşma kararı aldığı o gün hakkında anlattıklarını dinlemek bile bu karelerdeki vaziyetin nasıl da yüzeysel olduğunu göstermeye yetecektir. O günler geride kaldı. Ancak akıl hastanelerinin hali hala bir hayli üzücü.
O ortamı yakından gormus biri olarak inanılmaz etkilendim fotograflara bakarken..
Onlar insanlar, onlar dusunenler, onlar hepimizden daha cok dusunup o hale gelenler.. Onlar.. insan olan onlar..
Yorum Gönder